सद्गुरू व त्यांचे दिव्य मार्गदर्शन

     *उफराट्या दृष्टीने घेतलेले नाम*
       *ते जाणावे उफराटे नाम;”*

वाल्या कोळ्याचा वाल्मिकी ऋषी झाला तो याच उफराट्या नामाने व संत कबीर सांगतात, ..
*वो नाम कुछ और”* ते और नाम हेच ते उफराटे नाम होय .

        परमार्थात बहुसंख्य साधक हे घेतात फक्त साधे नाम , त्यांना *और नाम अशा दिव्य नामाचा प्रकारच ठाऊक नसतो.* अशा लोकांना उद्देशूनच एके ठिकाणी
संत एकनाथ महाराज सांगतात ,
*जग राम राम म्हणे। तया कां न येती विमाने।।*
*नवल स्मरणाची ठेव। नामी नाही अनुभव।।*

➡️ और नाम म्हणजे साधे नाम किंवा गुप्त मंत्र नव्हे . मंत्रगुरू व सद्गुरू यांत भूवैकुंठाइतके अंतर आहे . मंत्रगुरू फक्त नाम किंवा मंत्र देतांत . सद्गुरू प्रत्यक्ष *”सद् वस्तूच”* हातांत देताता . सद्गुरूंनी एकदा का हातांत सद् वस्तू दिली की नुसते स्मरण करण्याचाच अवकाश *प्रत्यक्ष देवाचे (देवाच्या मुर्तीचे नव्हे) दर्शन घडू लागते , त्याचे रूप-स्वरूप अंतःचक्षुसमोर स्पष्ट तरळू लागते,* मग या साधकाच्या मुखातून उद्गार निघतात,
             *रूप पहातां लोचनी ।*
            *सुख झाले वो साजणी ।।*
              *सर्व सुखाचे आगर ।*
             *बाप रखुमा देवीवर ।।* किंवा

     *तो हा श्रीहरि पाहिला डोळे भरी ।*
     *पहातां पहाणे दूर सारोनिया ।।*

 पहातां पहातां पहाणेच दूर सारून श्रीहरिला डोळे भरून कसे पहावयाचे हे फक्त सद्गुरूच शिकवू शकतात . किंबहुना हे शिकवितात ते खरे सद्गुरू होत. *सद्गुरूकृपेने एकदा का देवदर्शन झाले की देव सत्साधकाच्या स्मरणात इतका रूतून बसतो की त्याने स्मरण न करताही देवाचे स्मरण  अखंड घडू लागते.*

*या अवस्थेतील साधक जगतो ते केवळ देवासाठीच . पण संसारात असतो इतर चारचौघांच्या सारखाच.*

        *ते चालते ज्ञानाचे बिंब ।*   
        *अवयव ते सुखाचे कोंब ।*
*येर माणूसपण भांब । लौकिक भागु ।।*
अशा अवस्थेत तो संसारात नांदत असतो.

            *– सद्गुरू श्री वामनराव पै*
(संदर्भ ग्रंथ – अमृत मंथन/वो नाम कुछ और)
                        *✍️ स. प्र. (sp)296*

error: Content is protected !!